Friday, October 18, 2013

Αίνιγμα

  

                  Μικρά πουλιά

           που γεννήθηκαν σε μεγάλο κλουβί.

                              Και φοβούνται να πετάξουν ψηλά
                                                       τόσο πολύ,
      που δεν βλέπουν 
                                          την πόρτα που μένει ανοιχτή.

      Τι είναι;
 

Monday, August 19, 2013

δεκαεφτά/όγδοα


Thursday, June 27, 2013

πρώτη


Wednesday, June 19, 2013

μανιφέστο ρεαλισμού



Να ζωγραφίσουμε τις λέξεις
Να γίνουν πάλι σ'αγαπώ
Να καταργήσουμε τους τοίχους
Να φωνάξουμε τους ήχους δυνατά
Να δώσουμε φωνή στα ψάρια
Να φτιάξουμε πισίνες στα βουνά
Να βάλουμε σκηνή στη θύελλα
Να ρίξουμε στ' αυτοκίνητα λουλούδια
Να περπατήσουμε στις άκρες
Να κοιμηθούμε ανάποδα στις πόρτες
Να τεντώσουμε σκοινιά στις συνειδήσεις μέσα
Να πετάξουμε πουλιά πάνω στα σύρματα
Να σηκώσουμε πέτρες στα ταβάνια
Να φυσήξουμε την άμμο απ'το γιαούρτι
Και να πιούμε ξανά το γάλα άσπρο
Να κατεβάσουμε στις μέρες χώματα
Να φράξουμε το χρόνο
Να δώσουμε στις σκέψεις μας χορό
Και να κάνουμ' άκρη το φίδι να περάσει
Να πάρουμε λίγο, τις κορυφές από τα δέντρα
Και να πνίξουμε στη θάλασσα ρολόγια
       Κι ύστερα θα'ρθω,
                                να φιληθούμε στο στόμα τίμια

Και τις κουρτίνες, θα τις παίρνει ο άνεμος
 

Wednesday, June 12, 2013

για πόσο


 
                    Έχεις πάρει τις λέξεις από το στόμα μου
            Έχεις τραβήξει νόημα απ'τη σκέψη μου
                                 Έχεις γεράσει πατώντας επάνω μου
                          Έριξες στα μάτια μου ασχήμια
   
           Είσαι το αγκάθι που τρυπάει το στήθος μου
                  Πίκρα κρυφή που βγαίνει απ'το γέλιο μου
       Το άσπρο σεντόνι στη φαντασία μου
               Ποτήρι σπασμένο πάνω στη δίψα μου
                    
                       Τρύπωσες μέσα μου για να φωνάξεις
                            Κάθισες πάνω μου για να με πνίξεις
                    Χτίστηκες γύρω μου για να αντέξεις
                                  Αλήθεια. Πες μου.
                                  Για πόσο νομίζεις ακόμα;


Thursday, April 18, 2013

τέσσερα/δύο

Στόματα σβησμένα. διπλωμένα σώματα. πεταμένα χέρια.
αγκώνες στο πάτωμα. Δεκανίκια.

Λευκά υποστρώματα. ξεχασμένα εδώλια. παραλυτική-
ατροφία. Χορός μεταμφιεσμένων.

Παραμορφωμένα πρόσωπα. κομμένα κεφάλια.
χέρια σε υπερέκταση. Τραγούδια φαντασμάτων.

Λυγισμένα γόνατα. κατάγματα μνήμης.
δάχτυλα σπασμένα.
Εξάρθρωση. αποσάθρωση.
Κατακρήμνιση.

Πλευρική ανωμαλία. παιδική υποτέλεια.
Νέκρωση ιστού.
Πλαστικές σε κρανία. σκεύη με δόντια.
Εκατόμβες μελών.

Από τα βάθη παιδικού μυαλού,
βγαίνει σαν ειρωνεία.

Χαίρε, ώ χαίρε, Ελευθερία!

Friday, April 5, 2013

........


   




        στάζουν δάκρυα-
                                 στις πολυκατοικίες, μέχρι κάτω
                            μικρές κατσαρίδες 
    που κατεβαίνουν στους υπονόμους για αγάπη