Sunday, March 18, 2012

οφθαλμαπάτη

Το κομοδίνο δίπλα στο κρεββάτι. Ένα τασάκι. Φωτιστικό δαπέδου. Παράθυρα ξύλινα με θέα στο δρόμο. Ηλιόλουστη μέρα. Άνθρωποι χαμογελαστοί. Φωνές, κορναρίσματα. Ροή συνεχής. Άνοιξε το ψυγείο. Κατέβασε τα σκουπίδια. Δωσ' μου ένα φιλί. Από πάνω αιωρούνται γραμμές αόρατες. Γύρω υπάρχουν χρώματα κρυφά.
Πίσω από τα πράγματα δεν κρύβονται αριθμοί μωρό μου. Ο μεγάλος σχεδιαστής πέθανε. Τώρα όταν ο κόσμος τρίζει, η ασχήμια φαίνεται.
Φωνές, κορναρίσματα. Άνθρωποι χαμογελαστοί. Ηλιόλουστη μέρα. Παράθυρα ξύλινα με θέα στο δρόμο. Φωτιστικό δαπέδου. Ένα τασάκι. Το κομοδίνο δίπλα στο κρεββάτι.
*Η Ιστορία έχει τελειώσει και δεν το 'χουμε καταλάβει. Δεν μας το είπε κανείς. Είμαστε μέσα σ' ένα έργο κι όλα γύρω μας είναι ψεύτικα. Πίσω απ' τις επιφάνειες που γυαλίζουν κρύβεται βρωμιά. Απλά φοράμε ειδικά γυαλιά και δεν βλέπουμε τίποτα. Αυτός ο κόσμος έχει τελειώσει αγάπη μου. Και δεν τελείωσε τώρα. Τελειώνει συνεχώς. Πρώτοι το κατάλαβαν κάτι τρελοί πριν χρόνια.

No comments: